چایی با طعم کمیک بوک 6 ( مانگا های مثلا عاشقانه)

تو شهریور ماه من هفت تا مانگا انتخاب کردم که هر روز یکی شون رو بخونم که فقط به چهار تا شون رسیدم.

اسم مانگا ها این ها بودند:

*خواست خدا(یا همون عروس اژدها) که مانگا بی ال و بهتون معرفی کردم ( اینجا)

 و خودم رو قانع کردم که چیزی به نام ادامه نخواهد داشت :/

**کومی سان نمیتونه ارتباط برقرار کن.

 یه زمانی قبل از انمیت شدنش تا ولنتاین خوندم ولی بعدش ول کردم و الان دوباره اومدم سر وقتش. کل اون مدسه داخل مانگا منهای یه چند نفر، اسکولی اند. مانگاکاش اقا/مرد/ پسر هستش؟؟؟

*سومی هم عروسک خوش پوش من ست که ایستاگرام باعث شد برم سراغ ش. من به این زودی ها ادم نمیشم اصلا. میدونم که نمیشم :)

**چهارمی هم خانواده جاسوسه که گوساله بزرگی بود :/

***

همه ش شاید بجز اولی، معرف حضور تون هست و میدونید که همه ش بجز اولی، انیمه ت شده. 

یهو متوجه شدم دارم زندگی پسر هایی رو میخونم، که هرکدوم هدفی داشتند. ولی به دلایلی از هدفشون، به نوعی کم  یا زیاد دور شدند مثلا میخواست استراحت کنه که یه خدا گفت زنمی. یه دوره دبیرستان عادی میخواست که کل کلاس دشمن شد و داره ب دختر خوشگله کلاس کمک میکنه. میخواست روی عروسک کار بکنه ولی داره لباس برای یه کاسپلیر میدوزه. میخواست یه زندگی بدون دخالت زن و بچه داشته باشه و دنیا رو به جایی بهتری تبدیل کنه ولی برای اینکار به زن و بچه نیاز داره.

  الان هم در انتظار سرنجام ام که چه میکنند بجز اولی.

چای کیسه ای 22

یه چیز از دنیا یاد گرفتم. اینکه از دنیا و اطرافیانم انتظاری نداشته باشم. شاید بد باشه ولی وقتی ازشون انتظار دارم و اون اتفاق نمی افته، من داغون میشم مثل یه خونه که دیوارش رو خراب شده و سوز وارد خونه میشه و اعصاب ادم های داخل رو خراب میکنه. 

درستش اینکه حتی اگه انتظار داشته باشم. احتمال انجام نشدن ش رو هم در نظر بگیرم

ولی خب بعضی وقت ها یادم میره.

 

چای کیسه ای 21

دانلود یه جا که بتونم توش داد بزنم. گریه کنم. بدون که کسی بهم چیزی بگه و تمام اون درد ها و صدا های تو سرم رو تو اون مکان خالی، خالی کنم تا پر بشه و بعدش ... نمیدونم چه اتفاقی برای اون جا میوفته ولی فکر نکنم اتفاق خوبی برای ش نیوفته.

چایی در کنار انیمشین 2

عروس مردگان فقط اونجا که کالسکه چی ویکتور اینا میمره. ویکتور اون  رو تو دنیای مرده ها مبینه و میگه برات متاسفم که از دنیا رفتی. 

این  در حالی بود که کالسکه چی خیلی خوشحال که دیگه مریض نیستش.

اینجاست که نمیدونی باید برای مرگ کسی

خوشحال باشی یا ناراحت.

دارم در مورد دوستان و همراهان صحبت میکنم :(

+ راستی هالووین مبارک باشه :)

++ احساس میکنم دارم تو چای با انمشین

چیز های غمگین میزارم :/

 

چای کیسه ای 20

به نظرم بیشتر چیز ها برای عموم یعنی برای افراد نرمال که بیشتر جماعت رو تشکیل میدند, ساخته شده. مثلا بیشتر مون پا داریم ولی تاکسی و یا پله ای برای معلولین مخصوصا کسایی که ولچر دارند نیستش.

یا مسئله پریود یا بلوغ دختر ها رو تو سن 13 سالگی میگند چون بیشتر دخترها تو اون سن به بلوغ میرسند و کسایی که تو نه سالگی رسیدن. مثل یه فرد باتجربه و یا گیج میمونند .