یه چیز از دنیا یاد گرفتم. اینکه از دنیا و اطرافیانم انتظاری نداشته باشم. شاید بد باشه ولی وقتی ازشون انتظار دارم و اون اتفاق نمی افته، من داغون میشم مثل یه خونه که دیوارش رو خراب شده و سوز وارد خونه میشه و اعصاب ادم های داخل رو خراب میکنه. 

درستش اینکه حتی اگه انتظار داشته باشم. احتمال انجام نشدن ش رو هم در نظر بگیرم

ولی خب بعضی وقت ها یادم میره.